Porcelana, bo o niej mowa, jest najszlachetniejszym gatunkiem ceramiki. Dawniej nazywano ją białym złotem, ze względu na fakt, że jej wartość porównywalna była z ceną tego szlachetnego metalu. Na wyroby z porcelany mogli pozwolić sobie wyłącznie najbogatsi, a porcelana stała się synonimem luksusu. Zastępowała również złoto jako królewski podarunek.
Sposób produkcji porcelany został opracowany w Chinach w VII wieku, ale już od II wieku p.n.e. wytwarzano tam przedmioty z masy porcelanowej. Wieść o wspaniałym wyrobie Chińczyków przywiódł do Europy podróżnik Marco Polo. W swoich zapiskach użył pojęcia „porcelana”. Najprawdopodobniej porcelanowe naczynia skojarzyły mu się z muszlami genus porcellana, które mają wyjątkowo gładką
i połyskliwą powierzchnię. W Europie porcelanę zaczęto produkować dopiero w XIII wieku i to na bardzo małą skalę.
Obecnie porcelanę produkuje się z mieszanki glinki kaolinowej, kwarcu oraz skalenia i wypala w bardzo wysokiej temperaturze. Ze względu na różnice w proporcjach składników i temperaturę wypalania rozróżnia się dwa rodzaje porcelany: twardą i miękką. Porcelana twarda zawiera od 40% do 60% glinki kaolinowej, 20 – 30% kwarcu i 20 – 30% skalenia, natomiast porcelana miękka to 25 – 40% glinki kaolinowej, 25 – 45% kwarcu i 25 – 40% skalenia. Po uformowaniu poszczególnych wyrobów porcelanę poddaje się procesowi wypalania. Temperatura wypalania porcelany twardej jest wyższa od temperatury, w której wypala się porcelanę miękką. Następnie porcelanę umieszcza się w specjalnej kąpieli, której celem jest pokrycie wyrobów szkliwem. Po takiej kąpieli porcelana jest wypalana po raz drugi w bardzo wysokiej temperaturze. Szkliwo topi się, a wyroby stają się gładkie, błyszczące i nie przepuszczają wody.
Są różne techniki nanoszenia zdobień na przedmioty z porcelany. Zdobienia tzw. pod polewą nanoszone są przed kąpielą w szkliwie i drugim wypaleniem. Zdobienia na polewie nanosi się na szkliwo i wypala po raz trzeci w bardzo wysokiej temperaturze dzięki czemu szkliwo topi się, a zdobienia wnikają w głąb. Drugi sposób tzw. zdobienia na polewie od pierwszego różni się tym, że trzecie wypalanie odbywa się w dużo niższej temperaturze. W tym przypadku szkliwo nie topi się, farba nie wnika wgłąb, a zdobienia daje się wyczuć jako delikatne zgrubienia na powierzchni wyrobu.
BONE CHINA
Porcelana kostna, nazywana bone china, swoją nazwę zawdzięcza składnikom, z jakich jest wytwarzana. Bone china jest rodzajem miękkiej porcelany produkowanej ze spopielonych kości bydła, skalenia i kaolinu. Taki skład wyrobów porcelanowych został opracowany w Anglii w XVIII wieku. Wyroby z porcelany bone china mają barwę od białokremowej po beżową.
Jak dbać o porcelanę?
Obecna technologia, jaka jest stosowana przy produkcji porcelany, sprawia, że wyroby porcelanowe są bardziej odporne na działanie detergentów. Nowoczesne komplety porcelany, które nie są dekorowane w tradycyjny sposób można myć w zmywarkach. Należy jednak zawsze sprawdzić zalecenia producenta.
Dekorowaną porcelanę można myć tylko ręcznie w letniej wodzie z małym dodatkiem detergentu, za pomocą miękkiej gąbki lub ściereczki. Niedopuszczalne jest korzystanie z szorstkich gąbek i środków do czyszczenia zawierających tzw. mikrogranulki. Jeśli na naczyniach pojawią się przebarwienia np. po herbacie, porcelanę należy zamoczyć na kilka godzin w wodzie z delikatnym płynem do naczyń lub sokiem z cytryny. Substancje zawarte w cytrynie mają właściwości czyszczące i wybielające.
Podczas przechowywania wyrobów z porcelany warto pamiętać o tym, żeby nie wystawiać ich na bezpośrednie działania promieni słonecznych. Porcelana ma bardzo dużą wytrzymałość na zgniatanie i ściskanie, więc talerze można przechowywać układając je jeden na drugi i przekładając papierowymi serwetkami lub kawałkami miękkiej tkaniny.
Wyroby z porcelany nadal stanowią elegancki prezent, który będzie obdarowanej osobie służył wiele lat.
Komplet filiżanek 55 zł/ Zestaw śniadaniowy 34 zł/ Patera z porcelany 79 zł/ Serwis kawowy 279 zł
